Laatste schilderij van januari 2016.

De gedichten van Paul Celan blijven me boeien. Het is jammer dat ik deze gedichten vanwege het copyright niet bij de schilderijen op kan schrijven. Het volgende schilderij is een schets, maar voorlopig laat ik het hierbij. Het geeft mijn gevoel bij het gedicht weer: elke jaar dat voorbij is, elke (levens)boom die omgehakt is en wegstroomt, wordt door (Celans) jou, enige tegenzwemster, aangeraakt en geteld. Dit klinkt heel teder en troostend.

DIE SCHWERMUTSSCHNELLEN HINDURCH
Acryl op pakpapier
120 x 40 cm
2016